Άμμαχχα* πιο

Νάντος ο Σάββας έρgεται. Θώρκιε* τώρα που α τομ πειράξω!
-Καλημέρα, Σαββί!
-Καλημέρα, Αντρεϊ!
-Εμήνυσέσ σε τίποτις η συντέκνισσα;
- Άμμαχχα πιο!  Τσα που με γλέπει, να κωλοσύρνουμαι ο καμένος, εμ με κοντέβκει! Ελαμούρdωσά* τα ένασ  σεφέριν* και φοάται με!  Επήα α πιάσω το χέριν της κι έκαμέμ με το τσιτσοπανάϋρο!* Επέταξεν τηφ φορτωτήραν της και κόμα πονώ τα παϊδκια* μου!  Είπεμ με ότι ζέννουν* τα πογδύμια μου κι έβαλα την νουράν* στα σκέλκια!  Βλέπω την και ποϋρίζω!  Εβώ ο κακόμος* επάαιννα α τημ πω κάτι κουρέττα που γίνησαν στου Τσίτση, κι εν τά ξερε, κι εφτή εκαππέλλdωσσεμ με την!


άμμαχα = άμαχα, αμαχητί, τίποτα
θώρκιε = βλέπε
ελαμούρdωσα = λέρωσα, μπέρδεψα
σεφέρι(ν) = φορά
τσίτσος = γυμνός
 παϊδκια = πλευρά
 ζέννουν = μυρίζουν
πογδύμια = άπλυτα
 κακόμος = κακόμοιρος
κουρέττα = κουτσομπολιά
νουράν = ουρά




(Ευχαριστούμε τον φίλο μας Κώστας)